De stad door de ogen van... Een doodnormale Hamburgse

Een doodnormale Hamburgse zit buiten op een bankje bij de Jungfernstieg een broodje te eten. Wanneer ik haar aanspreek word ik begroet met een hartelijke lach.

Wie bent u?

“Ik ben Maria Stauber, mijn leeftijd ga ik niet verklappen, maar kan je wel zeggen dat ik over de helft ben. Nog wel jong genoeg om te werken trouwens; ik ben assistent manager bij de Lidl. Vandaag heb ik een vrije dag. Ik besloot om lekker buiten van het weer te gaan genieten. ”

Waar gaat u naartoe?

“Nou, ik denk eigenlijk dat ik hier een tijdje blijf zitten. Het is erg lekker weer en ik geniet van mijn broodje. Daarna ga ik naar huis en wat eten voor mijn man koken voor wanneer hij klaar is met werken. Hij werkt bij de visserij dicht bij Landesbrücke en maakt lange dagen. Een baan hebben is erg belangrijk in deze stad.

Heeft u een herinnering aan deze plek?

“Jungfernstieg? Niet echt een bijzondere herinnering aan hier persé. Ik kom hier zo nu en dan op vrije dagen om een beetje mensen te kijken. Hamburg in het algemeen? Ik woon hier al best een tijdje, dus ik heb heel veel herinneringen hier, ik ben hier op jonge leeftijd naartoe verhuisd”

Zou u niet liever ergens anders willen zijn?

“ Tellen vakantiebestemmingen ook? Ik zou graag aan een mooi wit zandstrand willen liggen. Deze teperatuur, 30 graden, is prima. Maar voor nu ben ik hier en zal ik ik het nu leven. Ik houd me niet zo bezig met fantaseren.”

Wat betekent vernieuwing in Hamburg voor u?

“Wat een wisseling in vragen! Een iets dat me te binnen schiet is de recente beslissing van het instellen van een minimumloon. Het was voordelig voor enkelen, maar bepaalde goederen zijn duurder gewoorden. Je ziet veel armoede in Hamburg. Een focus op het oplossen van de armoede zou positieve invloed op hamburg hebben..”